● اما راستش چی بگم؟
تقصیر ما که نبود، هر چی بود زیر سر «چشم» تو بود.
یک کاره تو راه ما سبز شدی، ما رو عاشق کردی، ما رو مجنون کردی ... ما رو «داغون» کردی
حالیته؟
آخه آدم چی بگه؟ قربونتم؟
حالا از ما که گذشت
بعد از این اگر شبی نصفه شبی به کسونی مثل ما، قلندر و مست و خراب تو کوچه بر خوردی، اون چشارو هم بذار. یا اقلاً دیگه این ریختی بهش نیگا نکن
آخه من قربون هیکلت برم، اگه هر نیگا بخواد اینجوری آتیش بزنه
پس باس تموم دنیا تا حالا سوخته باشه ...



این شبها چطوری تا نصفه شب کار می کردم بی شهر قصه ...؟!